Sevgili dostlarım bugün siyasetin dışında toplumsal bir olguyu dile getirelim istedim…
Bilen bilir 2004 yılında Konak Belediye Meclis Üyesi olduğumda Türkiye’de ilk defa Konak Belediye Meclisi’nde engelli komisyonunu kuran ve başkanlığını yapan biriyim. O günden itibaren engelli dostlarımın, derneklerinin yanında oldum sorunlarını çözmek için elimden geleni yaptım.
Bugün sizlere engelli dostlarımın sorunlarına dair birkaç tespit yapmak isterim… Toplumun kanayan yarası olan engellilerimizin sosyal devlet anlayışının yapılanması, ülkemizde yeterlilik şartlarının oluşmaması nedeniyle her geçen gün kanamaya devam etmektedir. Ülke nüfusunun yüzde 12,29’unu oluşturan engelli yurttaşlarımız gerek özel yaşamlarında gerekse sosyal yaşamlarında ciddi yaşamsal sorunları ve sıkıntıları yaşamaktadırlar.
Eğitim, sağlık, istihdam, çevresel faktörler temel sorunları olup sorunlara çözüm getirebilmek adına bire bir çözümlerin getirileceği yasalar çıksa da uygulamada sorunlar hala devam etmektedir...
Yasadan öte bizlerinde yarınların birer engellisi olmayacağımızın garantisi yoktur ve yaşlılığında bir engellilik durumu olduğu göz ardı edilemez. Engelliliğin eğitim, seminer, koruyucu hekimlik gibi periyodik ve yaygın çalışmalarla azaltılması yeni engelli adaylarının verilecek trafik canavarıyla mücadele ile yavaşlatılması ile sosyal güvencesi olmayan engelliler için kalıcı çözümler ve politikalar üretmek için çalışmalar yapıldığı takdirde bile çıkarılan fakat engelliye doğrudan hiçbir faydası olmayan bu yasadan bile çok daha faydalı olacağı aşikardır...
Engelli dostlarımıza yönelik her seviyede eğitim veren kuruluşların sayısını süratle artıracak çalışmalar yapılmalı, engelli bireylere hizmet veren kuruluşlarda çalışan personelin sayısı ve nitelikleri yeterli duruma getirilmelidir. Günlük hayatlarında gerekli olan teçhizatın ücretsiz veya düşük bir maliyetle sunulması için çalışmalar yapılmalıdır. Kamu ve özel sektörde engelli gençlere ayrılan kontenjanların gözden geçirilmesi, iş güvencesi ve işsizlik sigortası gibi sosyal güvenlik hizmetlerinin artırılması sağlanmalıdır.
Özel engelli okullarına vergi indirimleri ve teşvikler getirilmesini, engelli eğiten öğretmenlerin sorunlarının giderilmesini sağlayıcı çalışmaların yapılması gereklidir. İşsizlik sigortasında engellilere öncelik tanınmalıdır. Belli oranda engelli çalıştıranlara vergi indirimi getirilmesini sağlamak gibi hukuksal konular netleştirilmelidir.
Bu vesile ile engelli bireylerin, mevcut bedensel, zihinsel ve sosyal becerilerini geliştirecek şekilde destekleyerek, çalışan, üreten bireyler olarak topluma kazandıran, özgüvenlerini kazanmalarını sağlayabilen beyinleri ve bu beyinlerin çıkaracağı gerçek engelli yasalarını bir an önce görmek istiyoruz.
Engellinin önü de ancak böyle açılır, engelli yasaları da bu kriterlerde olmalıdır.
Bu konuda başta hükümetimizde ve yerel yönetimlerimizde seçilmiş ve atanmışlara çok iş düşmektedir, ihtiyaç olan da EMPATİ. Gerçek uygulamaları en kısa sürede yürürlüğe sokmak için bu son derece hassas engelli sorunlarının yıllarca takipçisi oldum ve olmaya da devam edeceğim…
