Yoksulluğun tek başına bir iktidar değişikliğine yol açsaydı: Afganistan, Etiyopya, Burundi, Burkina Faso, Eritre, Gambiya, Gine-Bissau, Haiti, Yemen'de iktidarlar çoktan değişirdi.
Toplumun geniş bir kesimi için ulus, milliyet ve inanç kavramları siyasal bağlılığı belirleyen ana unsurlar arasında yer alıyor. Yoksulluk, bu kimliksel unsurlar nedeniyle “kader” veya “alın yazısı” olarak görülüp kabul edilerek doğrudan siyasal bir tepkiye dönüşmüyor.
Muhalefetin Temel Strateji Hataları
1. Merkezi Yönetimin Yükünü Hafifletmek, Tepkiyi Engellemek
• İktidarın eksiklerini kapatıyorlar:
• Tepkinin yönünü değiştiriyorlar:
• İktidarın hatalarına kalkan oluyorlar:
2. Sosyal Yardım ve Popülist Politikalarla İktidara Gelme Yanılgısı
● Belediyeler merkezi hükümetin yapması gerekenleri yaparak asli görevlerini ihmal ediyor:
● Popülist politikalar yerine sürdürülebilir çözümler üretilmiyor.
3. Kimlik Siyasetini Göz Ardı Etmek
● Milliyetçilik ve inanç eksenli siyaset, ekonomik sıkıntıların önüne geçebiliyor
● Muhalefet bu bağları kıracak alternatifler sunamıyor.
● İktidarın kimlik siyasetini kırmak için daha güçlü bir söylem geliştirmek yerine, yalnızca ekonomik vaatlere odaklanarak yetersiz kalıyor.
4. Genç Seçmenleri ve Yeni Seçmen Kitlesini Hedeflememek
● Özgürlük, yenilikçilik, dijitalleşme ve bireysel haklar konusunda daha fazla çözüm bekliyor.
● Dijital dünyada yeterince etkili olunmuyor.
● Gençlerin siyasetle ilgilenmesini sağlayacak yaratıcı ve modern iletişim yöntemleri kullanılmalı.
Muhalefet Ne Yapmalı?
- İktidarın başarısızlıklarını görünür kılmak
● Sosyal yardımları artırmak yerine, iktidarın yanlış ekonomi yönetimi daha güçlü bir şekilde eleştirmeli.
● Doğrudan merkezi hükümeti hedef alan bir siyaset dili oluşturulmalı.
- Yerel yönetimlerde popülist politikalar yerine sürdürülebilir çözümler üretmek.
● Sosyal yardımlar yerine yerel ekonomiyi geliştirecek projelere odaklanılmalı.
● İstihdam yaratıcı yatırımlar, girişimcilik destekleri ve üretimi artıran projeler öncelik haline getirilmeli.
- Kimlik siyasetine karşı güçlü bir alternatif oluşturmak.
● Milliyetçilik ve inanç temelli siyasete karşı kendi ideolojisinde netleşmeli.
● Güven veren bir tutumla, kapsayıcı bir dil kullanılmalı.
- Gençleri ve yeni seçmenleri hedefleyen politikalar geliştirmek:
● Dijital platformlarda daha aktif olunmalı.
● Gençlerin kendilerini içinde hissedecekleri yeni bir muhalefet anlayışı geliştirilmeli.
● Sadece cinsiyet ayrımcılığı söylemlerinden kaçınarak kadınlara yönelik yeni söylemler geliştirmeli.
● Çevre ve doğa politikalarını netleştirmeli.
● Seçmene anlaşılabilir seçim programı sunmalı.
Sonuç olarak!
Muhalefetin sosyal yardımlarla, belediyecilik hizmetleri ve ekonomik kriz üzerinden iktidarı değiştireceği beklentisi gerçekçi değildir. Belediyelerin yaptıklarını anlatma, yapacaklarına teminat gösterme doğru bir yöntem değil. Mevcut ekonomik kriz, iktidarın desteğini azaltabilir ancak doğrudan bir yönetim değişikliğine yol açmaz.
Hadi hayırlısı
