2020 yılında yapılan bir çalışma, yünlü gergedanların neslinin tükenmesinde insanların hiçbir etkisi olmadığını öne sürmüştü. Ancak fosil, DNA ve bilgisayar modellemelerini kullanan yeni bir araştırma, bu sonucu çürütüyor. Araştırmacılar, yünlü gergedan popülasyonunun tarihini inceleyerek avlanmanın bu süreçteki etkisini gözler önüne serdi.
Isınan dünyada avlanmanın etkisi
Yünlü gergedanlar, kalın kürkleri ve küçük kulakları sayesinde Buzul Çağı'nın zorlu koşullarına uyum sağlamıştı. Ancak araştırma, insanların avlanmasının bu canlıların ısınan iklime rağmen daha yaşanabilir bölgelere göç etmesini engellediğini ortaya koydu.
30 bin yıllık mağara çizimleri ipucu verdi
İnsanlar ve yünlü gergedanların, bu canlıların neslinin tükenmesinden binlerce yıl önce bir arada yaşadığı biliniyordu. 30 bin yıl öncesine ait mağara çizimlerinde yünlü gergedanlara rastlanması da bu etkileşimi doğruluyor.
Megafauna yok oluşlarının günümüze dersleri
Araştırmacılar, megafauna olarak adlandırılan dev hayvanların nesillerinin tükenmesinin nedenlerini anlamanın, günümüzdeki koruma çalışmalarına ışık tutacağını düşünüyor. Son Buzul Çağı'nın sonunda bir tondan ağır 61 otobur canlı varken, bugün bunlardan sadece 8'i hayatta.
