Ayvalık’ta dört yılı doldurdum, zaman akıp gidiyor. İlk geldiğim yıllarda kentin her noktasını daha iyi öğrenmek ve tanımak amacıyla hemen her gün hiç aksatmadan; en az on bin, bazı günlerde ise yirmi bin adım attığım, tarihi kentin bazı sokaklarından sayısını hatırlamadığım kadar, defalarca geçtiğim oluyordu.
Ama özellikle Barbaros Caddesi (Macaron) ve caddeyi kesen tarihi kent sokaklarında yürümek bana çok keyif ve huzur veriyordu. Eski ahşap kapılar, çevresi sarımsak taşlarıyla kaplı pencereler, bahçe duvarlarına tırmanan begonviller, evlerin önündeki küçük toprak parçacıklarından gökyüzüne uzanarak gülücük dağıtan rengarenk akşam sefaları, tarihi Rum evleri, daracık sokaklar ve o evlerde yaşayanlarla ilgili kendimce yaptığım kurgular.
Tabii ki zaman içinde yeni tanışmalarla birlikte; Ayvalık’ta çok sayıda ressam, yazar, şair, bestekar, karikatürist, yönetmen, tiyatro sanatçısı ve müzisyen gibi sanatçıların bu kadim kente yerleştiğini ve yaşadığını öğrendim. Hatta Barbaros Caddesi’nden geçerken, fotoğraflarını çekip sosyal medyada paylaştığım o güzel yapının ünlü ressam Bedri Karayağmurlar’a ait olduğunun farkında bile değildim. Birkaç kez geçtikten sonra vitrine dikkatli baktığımda, içeride resimler, tuvaller, boyalar, fırçalar, muhteşem bir ortamı görünce en kısa sürede Bedri Karayağmurlar ile oturup keyifli bir sohbet ve buluşmayı planladım. Yazları koruk suyuyla, kışlarıysa kaynarıyla ünlü Şeytanın Kahvesi’nde, Suat ağabey ile sohbet ederken, Bedri hocayı aradım; “Bir araya gelebilir miyiz? diye sormaya kalmadan; “Atölyeye gel, bekliyorum; sohbet edelim” dedi.
Keyifli bir sohbet
Sanat yaşamında bugüne kadar binlerce resim yapan, eserleri dünyanın değişik yerlerinde galeri ve müzelerinde sergilenen, sayısız sergiye katılan Bedri Karayağmurlar, Türkiye’nin çok sayıda yerleşip yaşanacak yeri varken, neden Ayvalık’ı tercih etti, neden burada bir ev satın aldı, neden atölyesini burada açtı, merak ediyordum. Tüm bu soruları kendisine yönelttim, maceralı ev alma sürecinden, atölyesinin kuruluşuna kadar her şeyi detaylı bir şekilde anlattı. Atölyenin duvarlarında asılı muhteşem resimler, tuvalde tamamlanmak üzere olan çalışmalara kadar, eski bir bisikletin renk kattığı, tüp boyaların, rengarenk fırçaların arasında karşılıklı oturup, çok keyifli bir sohbet yaptık.
Ayvalık hesapta yoktu
Yerleşeceği kasabayı arama fikrinin kafasına yer ettiğinde Ayvalık’ın hiç hesapta olmadığını anlatan Bedri Karayağmurlar, akıp geçen o yılları şöyle anlatıyor:
mikrofonu indirerek bana, ‘Ya hocam, sen Ayvalık’ı seviyorsun, buraya yerleş.’ dedi. Ben, ‘Ayvalık’a yerleşmek kolay mı?’ dediğimde, ‘sen niyetlen!’ dedi. 2008’de Kültür sanat etkinlikleri kapsamında AYKÜSAD’ın (Ayvalık Kültür Sanat Derneği) düzenlediği bir etkinlikte konuşma yapmamı rica ettiler. İzmir’den bir grup arkadaşla gelmiştik. Bu sergiden sonra “Ayvalık Midilli Sanat Günleri” için Midilli’ye sergi açmaya gitmiştik. Başkanla tanışlığımız dostluğumuz oradan geliyor. Ben de konuşmama “Sevgili Hemşehrilerim” diye başladım.
Ayvalık’ta baktığı pek çok evi ya bütçesine uygun olmadığı, ya sahiplerine ulaşamadığını, ya da içine sinmediği için anlaşamadığını vurgulayan Bedri Karayağmurlar, bir ay içinde şu anda içinde oturduğu evi bulduğunu söylüyor. Evi bulma ve satın alma hikayesi de oldukça ilginç. O günleri de şöyle anlatıyor:
46 kişisel sergi
Yurtiçi ve yurtdışında 46 kişisel ve sayısını hatırlamadığı kadar karma sergiye katıldığını anlatan Bedri hoca, 2014 yılından bugüne kadar, yeni bir çevre edindiğini, ressam ve sanatla uğraşan arkadaşları olduğunu ve dostluklar kazandığını söylüyor. Ayvalık’ta yaşamaya başladıktan sonra, “Sanat Yazıları” başlığı altında, makaleler, bildiriler ve konuşmaların yer aldığı bir de kitap yayımlayan Karayağmurlar, daha sonra “Denemeler” kitabını, Şiir kitaplarını ve diğerlerini yayımladı. Yayımlanmış Sekiz kitabı var. Karayağmurlar dergilerde yazmayı sürdürüyor. (Daha sonra Ayvalık’a taşınma günlerini anlatan öyküsünü ve yaşadıkların, Ayvalık Belediyesi kültür yayınlarından çıkan “Şiir ve Öykülerde Ayvalık” seçkisinde ibretle okudum.)
Her ay bir deneme yazısı
2005 yılından beri her ay bir deneme yazdığını ve Ege Sanat dergisinde yayımlandığını ifade eden Bedri Karayağmurlar, deneme yazılarını Pagos Yayınlarında “Denemeler” adıyla kitaplaştırdı. Ayvalık’a yerleştikten sonra atölyesinde çalışmalara devam ettiğini ancak öğrencilerle atölyesinin yetersizliği nedeniyle çalışamadığını söyleyen Karayağmurlar’a ‘günlerini nasıl geçiyorsunuz?’ diye sorduğumda şöyle anlatıyor:
Kendimi özel hissediyorum
Bedri Hoca’ya ‘Ayvalık’ın neresini en çok seviyorsun?’ diye sorduğumda, aldığım yanıt şöyle oldu:
Bütün resimler benim için özel
Tuval ile sevişiyorum
Çalıştığım yıllarda, herkes tatile giderken, tatil yerine, fakülteye bölüme geldiği yılları Bedri Karayağmurlar şöyle anlatıyor:
Keyifli bir sohbet gerçekleştirdik Bedri hoca ile. Sohbet bitmez, konular bitmez, bu gazetenin sayfalarına sığmaz yaşam. Biz yine de hocayla Ayvalık’ın en sevdiğim ortamı olan Şeytan’ın Kahvesi’nde buluşuruz. Şeytan Suat, koruk suyu, kış geldiğinde de bize kaynar ısmarlar, sohbete çevremizden katılanlar da olur, Ayvalık işte böyle bir kent. Bir ucunda yazarlar, şairler, ressamlar, şarkıcılar, dizi çekimleri, film artistleri, bir başka ucunda ise söz yazarları, senaristler, tiyatro sanatçıları, bağlama üstatları. Turizm, gastronomi, kültür ve sanat, tarihi kentle adeta bütünleşmiş tek vüvud olmuş, yaşama değer…