Nilgün Marmara, Türk edebiyatının melankolik ve isyankar seslerinden biri olarak 20. yüzyılın ikinci yarısında önemli bir yer edinmiştir. 13 Şubat 1958'de İstanbul'da doğan Marmara, genç yaşta intiharıyla edebiyat dünyasında trajik bir figür olarak anılmaya başlanmıştır. Yaşamı boyunca yazdığı şiirlerle ve kısa ömrüne sığdırdığı derin duygusal yoğunlukla, hem döneminin hem de kendisinden sonra gelen birçok şair ve yazarı etkilemiştir.
Marmara, eğitim hayatına İstanbul'da başladı ve Boğaziçi Üniversitesi'nde İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun oldu. Bu dönemde, Sylvia Plath üzerine yazdığı tez, onun edebi kişiliğinin ve tematik ilgilerinin şekillenmesinde büyük rol oynamıştır. Marmara, Plath'in şiirlerindeki intihar teması ve melankoli ile kendi iç dünyası arasında güçlü bir bağ kurmuş, bu bağ onun eserlerine de derinlemesine yansımıştır.
Marmara'nın şiirlerinde, tıpkı Plath'de olduğu gibi, içsel çalkantılar, hayal kırıklıkları ve karanlık bir dünya algısı belirgin bir şekilde yer alır. Ancak Marmara, bu temaları kendi özgün dili ve üslubuyla işlemiş, Türk şiirine benzersiz bir katkı sunmuştur.
Marmara'nın en bilinen eserlerinden biri olan "Kırmızı Kahverengi Defter", onun kişisel günlüklerinden oluşur. Bu eserde, hayatının farklı evrelerinden kesitler sunar ve okuyucusuna yaşamının derinliklerinde neler olduğunu gösterir. "Hayatın neresinden dönülse kârdır" ifadesi, Marmara’nın hayatı ve ölümü nasıl algıladığını gösteren önemli bir sözdür. Bu ifade, onun eserlerinde sıkça savunduğu "yaşama karşı ölümü" anlayışının bir yansımasıdır.
Eserlerinde yoğun bir şekilde işlediği diğer bir husus ise, "yaşamın anlamsızlığı"dır. Marmara, yaşamı boyunca süregelen bu boşluk hissini, bir yandan varoluşsal bir acı olarak işlerken diğer yandan da ölümle barışma olarak görmüştür. Yaşamın geçiciliği ve ölümün kaçınılmazlığı, onun şiirlerinde sıkça dile getirilen temalardır.
Nilgün Marmara'nın şiirlerinde melankoli, sadece bireysel bir duygusal durum olarak değil, aynı zamanda toplumsal eleştiri aracı olarak da karşımıza çıkar. Onun dizelerinde sıkça rastlanan ölüm, yalnızlık ve umutsuzluk imgeleri, aslında daha geniş bir toplumsal eleştirinin parçalarıdır. Marmara, bireyin modern toplumdaki yabancılaşmasını ve bu yabancılaşmanın getirdiği yalnızlığı derinlemesine işler.
Şiirlerinde sıkça görülen bir diğer tema ise isyandır. Marmara, özellikle kadın kimliği üzerinden toplumsal normlara ve kısıtlamalara karşı bir duruş sergiler. Kadınların toplumsal rolleri, kimlik arayışları ve varoluşsal sorunları onun şiirlerinde sıkça ele alınan konulardandır. Bu bağlamda Marmara, Türk şiirinde feminist bir bakış açısının öncüsü olarak değerlendirilebilir.