At, Türk milletinin tarih boyunca en yakın dostu ve can yoldaşı olmuştur. Ancak, günümüzde bu kutsal hayvanların unutulması, toplumun çeşitli dönüşümleriyle ilgili birçok sorunu beraberinde getiriyor. Şehirleşme, köyden kente göç, tarım ve hayvancılık uygulamalarındaki değişiklikler gibi faktörler, at kültürünün gerilemesine neden oldu. Türk çocuklarının atları tanımadan büyümesi ise bu mirasın kaybolduğunu gösteriyor.
Tarihin derinliklerinden günümüze
Tarihin her döneminde atlar, Türk toplumunun ayrılmaz bir parçası olmuştur. 922 yılındaki Abbâsî elçilik heyetinde İbn Fadlân, Türklerin 10.000 binek atı ile tanıştığını belirtirken, 13. yüzyılda ise Türklerin binici olarak diğer milletlerden ayrıldığını vurgulamıştır. Atatürk, atçılığı desteklemiş ve yarışları teşvik etmiştir. Ancak günümüzde at sayısının hızla azalması ve atçılık kültürünün yok olması, derin bir üzüntü kaynağıdır. Yerli at ırklarının korunması için yürütülen projeler yetersiz kalırken, at terminolojisinin de giderek kaybolması tehlikesi yaşanıyor.
Geleceğe taşınması gereken bir miras
Atların yalnızca göz önünden kaybolması değil, aynı zamanda kültürel mirasın da kaybolması tehlikesi bulunuyor. Türklerin atlarına olan sevgisi ve saygısı, tarih boyunca sürmüştür. Gelecek nesillere bu mirası taşımak ve atların kültürel önemini yeniden canlandırmak, hepimizin sorumluluğudur. Bu nedenle, atlarımızı unutmamalı ve onları gelecek kuşaklara aktarmalıyız.