Roma takvimine dayanan bu gelenek, aslında çok eski zamanlara dayanıyor. Antik Roma'nın ilk kralı Romulus, takvimini Mart ayında başlatmış ve Aralık ayında sonlandırmıştı. Bu takvimde, her biri 30 veya 31 günden oluşan 10 ay vardı. Ancak, bu sistemde yılın toplam süresi 365 gün yerine 354 gün oluyordu ve takvimde 60 günlük bir eksiklik vardı.
Roma'nın ikinci kralı Numa Pompilius, MÖ 700 civarında bu eksikliği düzeltmek için takvimi yeniden düzenledi. Ocak ve Şubat ayları takvime dahil edilerek yılın toplam süresi 354 güne çıkarıldı. Ancak, Roma'nın dindar halkı, çift sayıları uğursuz kabul ediyordu. Bunun üzerine Numa, her ayın 30 gününden birer gün çıkararak tek sayılı günleri tercih etti. Bu da, bir yılın 355 gün olmasına neden oldu.
Ancak bir problem vardı; kalan 57 günü, Ocak ve Şubat ayları arasında paylaşmak gerekiyordu. Ocak’a 29 gün verilirken, Şubat’a sadece 28 gün kaldı. İşte, Şubat’ın 28 gün olmasının ilk adımı atılmış oldu.
Peki, neden 28 gün özellikle Şubat’a verilmişti? Kesin bir cevap olmasa da, bu konuda birkaç olasılık bulunuyor. Antik Roma'da, Şubat ayının Ölüler Günü Festivali ile ilişkilendirilmiş olması, bu tercihin sebeplerinden biri olabilir. Ancak, takvimi düzenleyen rahiplerin asıl amacı, güneş yılıyla takvim yılı arasındaki uyumsuzluğu düzeltmekti. Bu noktada da Şubat, diğer aylardan farklı olarak en kısa ay olarak kaldı.
Romalılar, takvimi tam olarak güneş yılına uyarlayamamışlardı. Bu eksikliği gidermek için her iki yılda bir "Mercedonius" adında bir ara ay ekleniyordu. Bu ay, Şubat’ın sonunda eklenerek yılların toplamını 377 veya 378 güne çıkarıyordu. Ancak bu sistemdeki suistimaller, takvimin işleyişini bozmuştu.
Jül Sezar’ın Reformu ile kalan 28 gün
MÖ 1. yüzyılda Roma’daki iç savaşlar nedeniyle takvim tamamen bozulmuştu. Jül Sezar, MÖ 46 yılında takvimde büyük bir reform yaparak Jülyen Takvimi'ni getirdi. Bu takvimle birlikte yıl 365 gün olarak kabul edildi ve her dört yılda bir artık yıl eklenerek yıl 366 güne çıkarıldı. Bu 366. gün de Şubat’a eklendi.
Şubat, 28 gün olarak kalırken, dört yılda bir 29 gün çekmeye başladı. Böylelikle, 2 bin yıldan fazla süredir kullanılan takvim düzeni bugüne kadar geldi.
Jülyen Takvimi, zaman içinde güneş yılıyla tam uyumlu hale gelmedi. Çünkü gerçek güneş yılı, 365,25 günden biraz daha kısaydı. Bu nedenle, her 131 yılda bir takvime bir ekstra gün eklenmesi gerekti. 1582 yılında Papa XVIII. Gregory, bu hatayı düzeltmek için Gregoryen Takvimi'ni başlattı. Ancak, Gregoryen Takvimi de eski Roma takvimindeki tuhaflıkları korudu.
Bugün, Gregoryen Takvimi hala dünya çapında kullanılıyor ve Şubat ayı her yıl 28 gün çeker, dört yılda bir de 29 gün olur.
