Merhaba.
Önceki yazımı
Cemal Süreya’nın
Dizeleriyle noktalamıştım.
Bu yazıma da
Cemal Süreya’nın
‘Yoksuluz gecelerimiz çok kısa
Dörtnala sevişmek lazım.’
Dizeleriyle başlamak istiyorum.
Yoksuluz dedik ya,
Şu unutturulmaya çalışılan.
Ancak biz biliriz ki
Yoksulluk unutturulamaz
Yaşandıkça hatırlanır.
Akşam sofranıza ekmek koyamadığınızda
Sabah çocuğunuza
Kahvaltı hazırlayamadığınızda
İşten eve geldiğinizde
Çocuklarınızın öldüğünü öğrendiğinizde
Öğlen yemeği için bir gevrek bile
Cebinize yük olduğunda
Eşinize, sevgilinize
Bir gül bile lüks göründüğünde
Bir kilo elma
Bir kilo portakal
Midenizde duracağına
Manav tezgahlarında kaldığında
Yoksulluk unutturulamaz.
Siz istediğiniz kadar gözlerinizi,
Kulaklarınızı, ağzınızı kapatın.
Kelimeleri yutun
Dilinizi tutun.
Yasaklayın bütün düşüncelerinizi,
Hayallerinizi, sevdanızı.
Uykularınızı bölün,
Bir gün değil
Her gün ölün.
Geleceğinizi silin.
Yoksulluk unutturulamaz.
Yaşandıkça hatırlanır.
Ve gün gelir
Boynumuza asılır
Selçuk’taki utancın
5’i bir yerdesi gibi
‘Yoksuluz gecelerimiz çok kısa’
Demiş ya şair
Öyleyse
Düşünmek lazım
Niye
Yoksuluz diye.
Niye çocuklarımız
Yoksulluktan ölür diye