8 Eylül 1922, Türk tarihinin acı dolu, ancak zaferle sonuçlanan önemli bir günüdür. Manisa, işgalci Yunan güçlerinden kurtarılırken, şehir büyük bir yıkımla karşı karşıya kaldı. Türk ordusunun şehre girmesiyle Manisa özgürlüğüne kavuşsa da geride küle dönmüş evler, yok edilmiş bir şehir ve tarifsiz acılar kaldı.
Yunan kuvvetlerinin geri çekilirken başlattığı yangın
Manisa, 5 Eylül 1922’de geri çekilen Yunan askerleri tarafından ateşe verildi. Şehrin yüzde 90’ı yangınla harabeye döndü. Evler, iş yerleri ve tarihi yapılar kül olurken, yaklaşık 4 bin kişi bu yangında hayatını kaybetti. Manisa’nın kurtuluşu, aynı zamanda büyük bir insani dramın son perdesiydi.
Kadınların direnişi ve intikam
İşgali sırasında Manisa, sadece maddi yıkımla değil, aynı zamanda insanlık dışı zulümlerle de karşı karşıya kaldı. Yunan askerleri, şehirde birçok kadına tecavüz etti. Ancak bu kadınlar, işgalin ardından özgürlüklerine kavuştuğunda esir aldıkları tecavüzcülerden intikam aldı ve onlara hak ettikleri cezayı verdi.
Şehrin kurtuluşu ve yaraların sarılması
Türk Silahlı Kuvvetleri’nin şehre girmesiyle Manisa resmen işgalden kurtuldu. Ancak şehir, uzun yıllar boyunca işgalin ve yangının etkilerini taşıdı. Yanan evler yeniden inşa edilse de kaybedilen canlar ve yaşanan acılar, şehrin hafızasında derin izler bıraktı.
Manisa’nın kurtuluşu, Türk halkının bağımsızlık mücadelesinin bir sembolü olarak her yıl kutlanıyor. Ancak bu zafer, beraberinde işgalin derin yaralarını da hatırlatmaya devam ediyor.
