Yecüc ve Mecüc, kutsal metinlerde hem zâhirî hem de bâtınî anlamları olan ve döngüsel bir kavram olarak karşımıza çıkan iki millettir. Türkçe’de “yüceler ve cüceler” olarak adlandırılan bu kavramlar, biri uzun boylu diğeri kısa boylu iki halkı temsil eder.
Bâtıni Yecüc ve Mecüc
Bâtınî anlamda, Yecüc ve Mecüc kişinin manevi ilerleyişinin ileri aşamalarında karşılaştığı içsel zorlukları ifade eder. Bu, kişinin içindeki şeytani ve cinni boyutların açılmasıyla, bilinç ve bilinçaltının arasındaki duvarın yıkılması olarak değerlendirilebilir. İblis boyutu, insanın içindeki korku, endişe, şüphe ve obsesyonları temsil eder. Tasavvufta bu boyut, en yüksek mertebelerde karşılaşılan bir zorluktur ve bu aşamada Yecüc ve Mecüc gibi içsel engeller ortaya çıkar.
Tarihi ve tarihsel Yecüc ve Mecüc
Tarihsel anlamda, Yecüc ve Mecüc’ün son örneği olarak 1200'lerdeki Moğol İstilası gösterilebilir. Bu dönemdeki Yecüc ve Mecüc, Moğollar ve Türkler olarak görülmüş olabilir. Ancak, günümüzde Türklerin Yecüc ve Mecüc kavramıyla bir ilgisi olmadığı belirtilir.
Ergenekon Destanı’nda, demir dağı eritip çıkan bir kavim ve Zülkarneyn'in set arkasına hapsettiği kavimler arasında benzerlikler görülür. Tarihin döngüsel işleyişi gereği, her devrin sonunda bir Yecüc ve Mecüc istilası yaşanır.
Günümüzdeki Yecüc ve Mecüc
Günümüzde, Yecüc ve Mecüc anlamını taşıyanların Ruslar ve Çinliler olduğu düşünülmektedir. Bu bağlamda, gelecekte dünyayı bu iki ülkenin istilâ edeceği öngörülmektedir: Ruslar uzun boylu "yüceller", Çinliler ise kısa boylu "cüceler" olarak temsil edilir.
Sonraki dönemlerde ise, Yecüc ve Mecüc’ün uzaydan gelecek istilacı varlıklar olabileceği öngörülmektedir. Bu varlıkların, Yecüc ve Mecüc kavramının gerçek temsili olacağı düşünülmektedir.
