Yine bir felaketle sarsıldık. Kartalkaya… Bu yangın felaketinden hemen önce Rüya’ya ‘’Liseye giderken arkadaşlarınla otellere gideceksin, harika tatiller seni bekliyor’’ demiştim.
Kendimizi güvende hissetmememiz artık önemli değil, çocuklarımız hiç güvende değil. Yaşlanabilecek miyiz acaba? Alsancak’ta yürürken elektrik çarpması sonucu insanlar öldü, yağmurlu havada yürümeye korkuyorum… Yalan yok Alsancak’a bile gitmekten korkuyorum. Çocuğumu gözümün önünden ayırmaya korkardım, şimdi çok daha fazla korkuyorum. Yangın, elektrik çarpması, deprem… Ölmek için hiç bu kadar çok sebep olmamıştı. İnsan ömrü uzadı derken insan ihmalleri bu süreyi çok kısalttı. Korkunun ecele faydası yok dediğinizi duyar gibiyim, var efendim var, insanlar işlerini severek yapsa ecel bu kadar hızlı gelmez, kendilerini değil yaptıkları işlerini önemseseler...
Toplumumuzda ‘vicdan’ kelimesi sözlükte kalmış gibi geliyor. Kimse kimseye vicdanıyla ve öngörüyle bakamıyor. Bu doğal olarak insanların karakterleri yaptıkları işlere de yansıyor.
O, kendi parasını harcıyordu
Şu dönemde Florence Foster Jenkins filmini izlemenizi şiddetle öneriyorum. Çünkü ben ülkemizdeki yeteneği olmayan ama yönetmek aşkıyla tutuşan insanları Bayan Florance’a ve çevresindekileri de onu alkışlayanlara benzetiyorum. Elimde olmadan içten içe gülüyorum. Tabii ki Bayan Florence’ a saygı duyuyorum, çünkü o hayatları mahvetmeden sadece tutkusunun peşinden gitti ve harcadığı da kendi parasıydı. Bizlerse bayan Florence’a eşlik eden piyanisti gibiyiz, ondan gelecek paraya tüm düşüncelerimize rağmen ihtiyacı olduğu için susan ve kendini teslim eden toy bir genç, medya da Florence’in kocası.
FLORENCE
New Yorklu, zengin bir kadın olan Florence Foster Jenkins'in büyük bir hayali vardır. O da bir opera şarkıcısı olmak. Piyasada ses getirmek için maddi olarak her şeye sahiptir, tek bir şey hariç: Florence’ın sesi çok kötüdür. Fakat Florence bunu pek de dert etmez. Opera sanatçısı olma hayali kuran fakat kötü sesi sebebiyle bunu bir türlü başaramayan ünlü mirasçı Florance Foster Jenkins'in gerçek öyküsünü beyazperdeye uyarlanmış filmi ‘FLORANCE’.
Kim olduğumuz artık önemli değil. Yarattığımız toplumla sınanıyoruz. Ölüme hiç bu kadar yakın bir dönemimiz olmadı, eğitim sallandıkça her yıl müfredat değiştikçe, özel okullarda bile dört işlemi öğretmeyip, zerre bir kültürel eğitim vermedikçe Bayan Florance’ın konserini dinleyenlerden bir farkımız kalmayacak. Hâlbuki ben Bayan Florance ve eşi arasındaki evliliğe benzememizi umardım.