Tarihte Bugün: 20 Ağustos 1941 Drancy Toplama Kampı ve Nazi Soykırımı
Drancy Toplama Kampı'nın Tarihi
Drancy Toplama Kampı, 1941 yılında Nazi işgali altındaki Fransa'nın Drancy bölgesinde kurulmuştur. Kamp, Fransız işgali altındaki Paris'in kuzeyindeki Drancy banliyösünde, eski bir sanayi tesisinin dönüştürülmesiyle oluşturulmuştur. Drancy, Nazi rejiminin uyguladığı soykırım politikalarının önemli bir parçası olarak, özellikle Almanya'nın işgal altındaki bölgelerinden getirilen Yahudiler için bir geçiş merkezi olarak kullanılmıştır.
“Nihaî Çözüm” planı ve uygulama
1941’de Nazi liderleri, Avrupa’daki Yahudilerin sistematik bir şekilde toplu olarak katledilmesini hedefleyen “Nihaî Çözüm” planını uygulamaya karar verdiler. Bu plan çerçevesinde, Doğu Avrupa’daki etnik yapının Nazi ırk politikaları doğrultusunda zorla yeniden düzenlenmesi hedeflenmiştir.
Demir yolu ulaşımının rolü
Alman yetkililer, Yahudileri evlerinden, özellikle Almanya'nın işgali altındaki Doğu Avrupa'ya taşımak için demir yolu ulaşımını kullanmışlardır. Bu trenler, Yahudileri öldürme merkezlerine düzenli olarak sevk ederken, bazı durumlarda kamyonlar veya yürüyüş yoluyla da taşınmışlardır.
Toplu ulaşım ve koordinasyon
Avrupa demiryolu ağı, “Nihaî Çözüm”ün uygulanmasında kritik bir rol oynamıştır. 1939 yılında Avrupa'daki demiryolu ağı, Yahudilerin Polonya'daki toplama kamplarına ve öldürme merkezlerine taşınmasında kullanılmıştır. Alman yetkililer, sürgünleri “doğuda yeniden yerleşim planı” olarak sunarak, gerçekte kurbanları öldürme merkezlerine yönlendirmiştir.
Wannsee Konferansı ve öldürme merkezleri
20 Ocak 1942 tarihinde Berlin’de düzenlenen Wannsee Konferansı, Avrupa’daki Yahudilerin öldürme merkezlerine sevk edilmesini koordine etmek amacıyla yapılmıştır. Bu konferans sırasında, 11 milyon Yahudinin katledilmesi öngörülmüştür. Toplantıda, sürgünlerin kapsamı ve uygulanacak yöntemler belirlenmiştir.
Vagonlarda yaşanan sıkıntılar
Alman demir yolu görevlileri, sürgünleri hem yük hem de yolcu trenleriyle gerçekleştirmiştir. Sürgünler sırasında, yolculuklar uzun süreli ve zorlu geçmiş, kurbanlar genellikle açlık, susuzluk ve havasızlık nedeniyle hayatını kaybetmiştir. Kapalı vagonlarda aşırı kalabalık ve hijyen koşullarının yetersizliği nedeniyle büyük sıkıntılar yaşanmıştır.
Katliam merkezleri
Aralık 1941 ile Temmuz 1942 arasında, Polonya’da beş önemli öldürme merkezi kurulmuştur: Chelmno, Belzec, Sobibor, Treblinka II ve Auschwitz II (Auschwitz-Birkenau). Bu merkezlerde, “Reinhard Operasyonu” kapsamında yaklaşık 2,7 milyon Yahudi sistematik bir şekilde katledilmiştir.
Drancy Toplama Kampı ve Nazi rejiminin diğer uygulamaları, soykırımın korkunç ölçeğini ve organize edilme biçimini göstermektedir. Bu tarihi olaylar, günümüzde soykırım anmalarında ve eğitimlerinde önemli bir yer tutmaktadır.