Evrimagaci.org'da yayınlanan makaleye göre, Amerikan Psikiyatri Dergisi'nde yayınlanan bu çığır açıcı araştırma, ergenlik dönemindeki akranların genetik yapısının, bireylerin uyuşturucu ve alkol kullanım bozuklukları, depresyon ve anksiyete gibi psikiyatrik riskleri üzerinde uzun vadeli sonuçları olabileceğini gösteriyor.
Araştırmanın kapsamı ve yöntemleri
Rutgers Robert Wood Johnson Tıp Fakültesi'nde psikiyatri doçenti olan Salvatore ve ekibi, İsveç ulusal verilerini kullanarak 1980-1998 yılları arasında doğan 1,5 milyondan fazla bireyin verilerini inceledi. Araştırmacılar, bu kişilerin ergenlik döneminde hangi okulda bulunduklarını haritaladı ve yetişkinlik dönemlerindeki madde kullanımı ve ruh sağlığı bozukluklarıyla ilgili kayıtları değerlendirdi.
Çarpıcı bulgular
Araştırma, bireylerin kendi genetik yatkınlıkları ve ailelerinin sosyoekonomik durumları gibi faktörler kontrol edilse bile, akranların genetik yatkınlıklarının, hedef bireylerin madde bağımlılığı ve psikiyatrik bozukluklar yaşama olasılığıyla ilişkili olduğunu gösterdi. Bu etkilerin, özellikle okul temelli arkadaşlıklar arasında daha güçlü olduğu belirlendi.
En güçlü etkiler, lise çağındaki sınıf arkadaşları arasında ve özellikle 16-19 yaş grubunda gözlemlendi. Uyuşturucu ve alkol kullanım bozuklukları üzerinde, arkadaşların genetik etkilerinin, majör depresyon ve anksiyete bozukluğundan daha büyük bir rol oynadığı tespit edildi.
Sosyogenetik etkiler ve müdahale ihtiyacı
Salvatore, bu bulguların, sosyal ilişkiler ve gruplar üzerine daha fazla odaklanılması gerektiğini ve sadece bireysel risklere odaklanmanın yeterli olmadığını vurguluyor. Araştırma, arkadaşların genetik etkilerinin uzun süre devam edebileceğini ve bu etkilerin, mezuniyetten sonra bile on yıl boyunca gözlemlenebileceğini ortaya koyuyor.